Πρέπει να αφαιρούνται οι σωφρονιστήρες που δεν έχουν ανατείλει στο φραγμό?
Σε άλλες περιπτώσεις ναι και σε άλλες περιπτώσεις όχι. Τα συνηθέστερα αίτια αφαίρεσης των τρίτων γομφίων είναι τα εξής
- Ο συχνότερος λόγος για να αφαιρέσει κάποιος έναν σωφρονιστήρα είναι η λοίμωξη των μαλθακών μορίων που καλύπτουν στο δόντι, γνωστή και ως περιστεφανίτιδα. Ένα επεισόδιο περιστεφανίτιδας δεν αποτελεί απόλυτη ένδειξη αφαίρεσης του τρίτου γομφίου αλλά όταν συμβούν δύο επεισόδια τότε σίγουρα οι τρίτοι γομφίοι πρέπει να αφαιρούνται
- Τερηδονισμός του σωφρονιστήρα ή του παρακείμενου δευτέρου γομφίου. Λόγοι για να συμβεί αυτό είναι η συσσώρευση οδοντικής μικροβιακής πλάκας στην περιοχή του δεύτερου και του τρίτου γομφίου
- Κυστική αλλοίωση (σάκος γεμάτος με υγρό) γύρω από το δόντι.
- Όταν πρόκειται να ακολουθήσει ορθοδοντική θεραπεία που χρειάζεται χώρο στην περιοχή. Ο συνωστισμός των προσθίων δοντιών είναι πιθανό να μη σχετίζεται με τους φρονιμίτες.
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΓΟΜΦΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΔΟΝΤΙΟΥ. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 23 ΕΤΩΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΙ ΟΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΟΜΦΙΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΗ. ΟΣΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 23 ΕΤΩΝ ΤΟΣΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΕΤΕΞΑΚΤΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ. ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΕΝΟΣ ΤΡΙΤΟΥ ΓΟΜΦΙΟΥ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 23 ΕΤΩΝ.
Τι εξετάσεις πρέπει να γίνονται πριν την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου?
Στις περισσότερες περιπτώσεις αρκεί μια πανοραμική ακτινογραφία ή αλλιώς ορθοπαντομογράφημα. Σε κάποιες περιπτώσεις η αφαίρεση μπορεί να γίνει και με μια οπισθοφατνιακή ακτινογραφία αν και αρκετές φορές είναι δύσκολη η λήψη της. Σε περιπτώσεις που από την πανοραμική ακτινογραφία μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις ότι ο φρονιμίτης της κάτω γνάθου βρίσκεται σε επαφή με το κάτω φατνιακό αγγειονευρώδες δεμάτιο (περιέχεται το κάτω φατνιακό νεύρο που δίνει αίσθηση στο μισό κάτω χείλος) . Οι ενδείξεις αυτές είναι
- Γύρω από το αγγειονευρώδες δεμάτιο υπάρχει μια άσπρη γραμμή (Ακτινοσκίαση). Όταν στην περιοχή του φρονιμίτη αυτή η γραμμή διακόπτεται τότε μπορεί αυτό να οφείλεται στην εγγύτητα του δοντιού με το δεμάτιο
- Στένωση της ρίζας του τρίτου γομφίου στη θέση που προβάλλεται το δεμάτιο
- Γωνίωση των ριζών τρίτου γομφίου στη θέση που προβάλλεται το δεμάτιο
- Εμφάνιση αλλαγών στην ακτινογραφική πυκνότητα των ριζών τρίτου γομφίου στη θέση που προβάλλεται το δεμάτιο
- Γωνίωση του αγγειονευρώδους δεματίου στη θέση που προβάλλονται οι ρίζες του τρίτου γομφίου της κάτω γνάθου
Στις περιπτώσεις αυτές είναι καλό να προηγείται της αφαίρεσης του τρίτου γομφίου της κάτω γνάθου μια ειδική αξονική τομογραφία που αποκαλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη σχέση των ριζών του τρίτου γομφίου με το κάτω φατνιακό αγγειονευρώδες δεμάτιο (περιέχεται το κάτω φατνιακό νεύρο που δίνει αίσθηση στο μισό κάτω χείλος) .
Πρέπει να παίρνει κανείς φάρμακα πριν την αφαίρεση των σωφρονιστήρων?
Σε κάποιες περιπτώσεις ναι και σε κάποιες περιπτώσεις όχι.
Υπάρχούν περιπτώσεις που κάποιος πρέπει να πάρει αντιβίωση για προφύλαξη από μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα (λοίμωξη της καρδιάς από μικρόβια του στόματος που κυκλοφορούν στο αίμα κατά τη διάρκεια μιας εξαγωγής). Αυτές είναι
- Προσθετικές καρδιακές βαλβίδες
- Ιστορικό μικροβιακής ενδοκαρδίτιδας
- Συγγενής κυανωτική καρδιοπάθεια (Μετάθεση των μεγάλων αρτηριών, ατρησία τριλώχινας, αποφρακτική ολική ανώμαλη, παροχέτευση των πλευρικών φλεφών, σοβαρή στένωση πνευμονικής, ατρησία πνευμονικής, σοβαρή ανωμαλία Ebstein’s με μεσοκολπική επικοινωνία, υποπλαστική αριστερή καρδιά, μετάθεση των μεγάλων αγγείων, τετραλογία του Fallot
- Ιστορικό μεταμόσχευσης καρδιάς που αναπτύσσει βαλβιδοπάθεια
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΟΠΤΩΣΗΣ ΜΙΤΡΟΕΙΔΟΥΣ ΒΑΛΒΙΔΟΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΗ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ
Υπάρχουν ασθενείς που το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν μπορεί να δεχθεί την παροδική μικροβιαιμία που συμβαίνει κατά την διάρκεια της εξαγωγής ενός φρονιμίτη. Αυτές είναι
- Συγγενείς και επίκτητες ανοσολογικές ανεπάρκειες (περιλαμβάνεται και το AIDS)
- Σε πολλές περιπτώσεις που ο ασθενής λαμβάνει χημειοθεραπευτικά φάρμακα για την αντιμετώπιση καρκίνου
- Σε περιπτώσεις που ο ασθενής λαμβάνει φάρμακα για μεταμόσχευση μυελού των οστών ή συμπαγών οργάνων
- Ακτινοθεραπεία στην περιοχή κεφαλής και τραχήλου
- Μη ελεγχόμενος διαβήτης
- Λήψη υψηλών δόσεων κορτικοστεροειδών
- Λήψη διφωσφωνικών φαρμάκων
Στις παραπάνω περιπτώσεις συνιστάται η λήψη προφυλακτικής αντιβίωσης 30-60 λεπτά πριν την αφαίρεση του σωφρονιστήρα. Η αντιβίωση αυτή είναι:
δύο γραμμάρια αμοξυκιλλίνης από το στόμα (Amoxil) και σε παιδιά 50 mg/Kg
Σε αλλεργία στις πενικιλλίνες:
600 mg κλινταμυκίνης από το στόμα (Dalacin) και σε παιδιά 20 mg/Kg ή
500mg κλαθυθρομυκίνης από το στόμα (klaricid) και σε παιδιά 15 mg/Kg
Εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις ασθενών με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό υπάρχουν και περιπτώσεις υγιών ατόμων που χρειάζεται να πάρουν φάρμακα για την αφαίρεση των τρίτων γομφίων. Αυτό έχει να κάνει με το βαθμό δυσκολίας της επέμβασης, τη χρονική διάρκεια της επέμβασης και την ποσότητα του οστού που αφαιρείται.
Για το λόγο αυτό πρέπει να αφαιρείται όσο λιγότερο οστούν γίνεται και είναι προτιμότερο να διχοτομείται το δόντι η και να τριχοτομείται παρά να αφαιρείται οστούν. Όπως λέγεται το οστό ανήκει στον ασθενή ενώ το δόντι στο χειρουργό.΄
Επίσης όταν αφαιρείται ένας τρίτος γομφίος ενώ έχει ενεργό φλεγμονή πρέπει να χορηγείται αντιβίωση. Η εν θερμώ αυτή εξαγωγή είναι γενικά προτιμότερη από την αναμονή και την αφαίρεση ενός δοντιού που πρέπει τελικά να αφαιρεθεί.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τελικά δεν χρειάζεται να πάρει ο ασθενής αντιβίωση. Αν όμως χρειαστεί τελικά να πάρει αυτή πρέπει να δίδεται για 1-3 μέρες μετεγχειρητικά. Μπορεί να δοθεί αμοξυκιλλίνη (Amoxil) των 500mg 3 φορές τη μέρα. Επίσης αμοξυκιλλίνη με κλαβουλανικό οξυ (Augmentin) των 625mg 3 φορές τη μέρα. Σε αλλεργία στις πενικιλλίνες κλινταμυκίνη (Dalacin) των 300mg 3 ή 4 φορές τη μέρα. Αν ο χειρουργός είναι βέβαιος από πριν ότι ο ασθενής θα πρέπει να λάβει αντιβιοτική κάλυψη είναι προτιμότερο αυτή να ξεκινάει από το προηγούμενο βράδυ της επέμβασης κατά τα παραπάνω σχήματα.
Τι πρέπει κάποιος να περιμένει κατά την εξαγωγή ενός τρίτου γομφίου?
Η εξαγωγή των τρίτων γομφίων γίνεταί είτε με τοπική-στελεχιαία αναισθησία ή με γενική αναισθησία. Στις περισσότερες περιπτώσεις προτείνεται η τοπική αναισθησία. Ο βαθμός δυσκολίας της επέμβασης ποικίλει ανάλογα με το βάθος της έγκλεισης, την απόσταση από τον δεύτερο γομφίο μέχρι τον κλάδο της κάτω γνάθου, τη φορά της έγκλεισης (δυσκολότερη η άπω γωνιώδης κλίση), τη σχέση με το κατω φατνιακό αγγειονευρώδες δεμάτιο, το βαθμό διάνοιξης του στόματος, την ηλικία του ασθενούς και το βαθμό συνεργασίας του ασθενούς.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η επέμβαση για την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου διαρκεί ως 15 λεπτά.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΟΝΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. ΑΝ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΑΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΙΕΣΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΔΟΝΤΙ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΠΟΝΟ.
Τι επιπλοκές μπορεί να συμβούν κατά την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου της κάτω γνάθου?
Τις περισσότερες περιπτώσεις δεν συμβαίνουν επιπλοκές μετά την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου της κάτω γνάθου. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του ή στο σχολείο εφόσον πρόκειται για μαθητή μετά από 3 μέρες
Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος. Αυτό εξαρτάται από το βαθμό δυσκολίας της επέμβασης, αλλά και από ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες του ασθενούς. Για την αντιμετώπιση αυτού του πόνου χρησιμοποιούνται τα συνήθη παυσίπονα όπως παρακεταμόλη (Depon) αλλά και τα ΜΣΑΦ (Mη στεροειδή αντιφλεγμονώδη) όπως Xefo rapid, mesulid και niflammol. Η δοσολογία εξαρτάται από το μέγεθος του πόνου αλλά καλό είναι να λαμβάνονται τα φάρμακα εναλλάξ και όχι περισσότερα από 4 χάπια τη μέρα από κάθε φάρμακό
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ ΠΡΙΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΝΟΣ ΚΟΡΥΦΩΘΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΡΧΙΚΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΝΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΑΠΙ. ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΥΣΙΠΟΝΩΝ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ
Μπορεί να εμφανιστεί μετεγχειρητικό οίδημα. Ο βαθμός του εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της επέμβασης, τη δυσκολία της αφαίρεσης, αλλά και από ιδιοσυγκρασιακούς παράγοντες.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΕΝΤΟΝΟΥ ΟΙΔΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΡΥΩΝ ΕΠΙΘΕΜΑΤΩΝ ΟΠΩΣ ΠΑΓΟΥ. ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΥ ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ ΑΚΟΜΗ Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΥΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΒΛΑΒΕΣ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΗΣΗ
Αιμορραγία. Είναι σπάνια επιπλοκή αρκεί να δαγκώσει κανείς μια γάζα για τουλάχιστον 2 ώρες μετά την αφαίρεση του τρίτου γομφίου. Σε κάποιες περιπτώσεις η αιμορραγία γίνει και μέσα στους ιστούς και μπορεί να οδηγήσει σε εκχύμωση, δηλαδή αλλαγή στο χρώμα του δέρματος που αλλάζει χρώμα και θέση με την πάροδο του χρόνου.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΥΝΕΙ. ΑΝ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΦΤΥΝΕΙ ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ Η ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ
Μετεγχειρητική λοίμωξη. Είναι σπάνια επιπλοκή αρκεί ο ασθενής να καθαρίζει το στόμα του. Μπορεί να συμβεί ως και 20 μέρες μετά την εξαγωγή ενός τρίτου γομφίου της κάτω γνάθου
Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΟΝΤΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΛΥΣΗ ΜΕ ΑΛΑΤΟΝΕΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΣΟΔΑ. ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ ΒΡΥΣΗΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΣΟΔΑ ΚΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΝΕΙ ΜΠΟΥΚΩΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΘΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΛΙΑΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΥΣΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΑΙ 6 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ Η ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΜΕΤΑ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Έντονος πόνος μπορεί να εμφανιστεί σε περίπτωση ξηρού φατνίου. Ο πόνος στην περίπτωση αυτή μπορεί να διαρκέσει 10 μέρες και να κρατά τον ασθενή ξύπνιο. Η επιπλοκή αυτή είναι συχνότερη όταν γίνεται μια εξαγωγή εν θερμώ, δηλαδή όταν το δόντι έχει περιστεφανίτιδα ή αλλά λοίμωξη και γίνει η εξαγωγή του
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΞΗΡΟΥ ΦΑΤΝΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ. ΕΠΙΣΗΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΟΠΛΥΜΑΤΑ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ, Η ΕΝΤΟΝΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ, Η ΧΡΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΤΡΟΜΠΕΤΑ.
Δυσκολία στη διάνοιξη του στόματος. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί όταν ο ασθενής λόγω πόνου αποφεύγει τη διάνοιξη του στόματος.
Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΤΗ 3-4 ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ
Τραυματισμός νεύρων, όπως του κάτω φατνιακού, που δίδει αίσθηση στο μισό κάτω χείλος και του γλωσσικού, που δίδει αίσθηση στο ήμισυ της γλώσσας. Είναι εξαιρετικά σπάνιες επιπλοκές και συνήθως παρέρχονται μετά την παρέλευση 3-6 μηνών ή το αργότερο 18 μηνών μετά την επέμβαση. Οφείλονται σε μικροτραυματισμούς των νεύρων κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Στην εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή που το νεύρο κοπεί κατά τη διάρκεια της επέμβασης πρέπει ο ιατρός να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος στη μικροχειρουργική και να προχωρήσει σε άμεση συρραφή του επινευρίου του περιφερικού νεύρου ή να παραπέμψει τον ασθενή σε συνάδελφό του εκπαιδευμένο στη μικροχειρουργική.
Σπάνιες επιπλοκές όπως κάταγμα της κάτω γνάθου ή προώθηση ρίζας στους περιγναθικούς ιστούς πρέπει να αντιμετωπίζονται την ώρα που γίνονται καλύτερα ή να παραπέμπονται σε συναδέλφους κατάλληλα εκπαιδευμένους.
Τι επιπλοκές μπορεί να συμβούν κατά την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου της άνω γνάθου?
Οι επιπλοκές που μπορεί να συμβούν κατά την αφαίρεση ενός τρίτου γομφίου της άνω γνάθου είναι σπανιότερες από αυτές στην κάτω γνάθο. Όμως ενώ αν σπάσει ένα ακρορρίζιο στην κάτω γνάθο είναι σχετικά εύκολο να αφαιρεθεί, στην άνω γνάθο αυτό είναι δυσκολότερο. Έτσι υπάρχει η πιθανότητα να παραμείνει κάποιο ακρορρίζιο μέσα στο φατνίο στην άνω γνάθο παρά την όποια προσπάθεια του ιατρού. Όταν αυτό είναι μικρό και ο τρίτος γομφίος δεν εμφανίζει παθολογία, όπως τερηδόνα ή περιοδοντίτιδα τότε δεν προκαλεί πρόβλημα.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο τρίτος γομφίος της άνω γνάθου είναι κοντά σε μια αεροφόρο κοιλότητα του προσώπου που λέγεται ιγμόρειο άντρο. Αν το δόντι ή κάποιο τμήμα του εισέλθει μέσα στην κοιλότητα κατά τη διάρκεια της εξαγωγής τότε ο ιατρός πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος και να αφαιρέσει το δόντι από το ιγμόρειο. Η επέμβαση αυτή είναι σύντομη και σπάνια προκαλεί πρόβλημα. Όμως μπορεί το δόντι να αφαιρεθεί κανονικά χωρίς να εισέλθει στο ιγμόρειο αλλά λόγω της εγγύτητας τους να μείνει μια επικοινωνία μεταξύ της στοματικής κοιλότητας και του ιγμορείου άντρου. Ο ιατρός πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος για να κλείνει τέτοιες επικοινωνίες. Μετά από αυτό ο ασθενής θα πρέπει να λάβει προφυλακτική αντιβίωση όπως αναφέρθηκέ και για την αφαίρεση του κάτω γομφίου. Επίσης Πρέπει ο ασθενής να λάβει αποσυμφορητικά του ρινικού βλεννογόνου (Otrivin) σε μορφή ψεκασμού από τους ρώθωνες (και από τους 2) 4 φορές τη μέρα για 1 εβδομάδα.
ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ Η ΤΗ ΜΥΤΗ ΟΠΩΣ ΝΑ ΦΥΣΗΞΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥ, ΤΟ ΦΤΑΡΝΙΣΜΑ, Ή ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΤΡΟΜΠΕΤΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΓΙΑ 1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ
